اولوالالباب

سلام؛

می دانی چیست؟!

اصلا همه چیز با "بسم الله" شروع می شود. عاشقش که باشی، دوستش که داشته باشی،مقامش را حقیقتا و قلبا، اعلی که بدانی، اسامی اش جاری می شود؛ در تمام زندگی ات.

و این شروع زیبایی هاست؛ شروع حمد، که هر چه زیباست،تعلق به "او" دارد. او، که شاید زود تر از هر چیز بشناسی اش، که می پروراندت، که حرکتت می دهد،

تا به خودش برسی.

او که جاری شود در زندگی ات، زیبا می شوی، و شاید هم مثل بعضی ها زیبا تر. این، بستگی به تو دارد، که چقدر از او، به خاطر همه چیزش، بشنوی و چشم بگویی؛ "چشم واقعی". اگر درست چشم گفتی، همیشه از او کمک خواهی خواست.

و باید باز هم از او خواست، تا در جاده ای قرارت دهد، که جاده ی واقعی توست.

و من ترس دارم،که نباشم،در زمره ی کسانی، که از زیبایی او بهره دارند.

باز هم از تو می خواهم،زیبا و زیبا ترم کن، به حرمت رحمانیت و رحیمیت، ای رب عالمین!